به تازگی آلودگی هوا به یکی از مشکلات اصفهان تبدیل شده است. آلودگی هوا در این شهر هزینه‌های اجتماعی متعددی از جمله افزایش مرگ‌ومیر را همراه داشته است. هدف این پژوهش تفکیک آثار کوتاه‌مدت و بلندمدت آلودگی هوا در مرگ‌ومیر، برآورد تعداد مرگ‌ومیر ناشی از آلود گی هوا، محاسبۀ کشش بلندمدت مرگ‌ومیر نسبت به آلودگی هوا و در نهایت برآورد هزینه‌های مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا در اصفهان بوده است. به این منظور ابتدا با استفاده از الگوی ARMAX ارتباط کوتاه‌مدت و بلندمدت بین آلودگی هوا و تعداد مرگ‌ومیر روزانه در اصفهان طی دورۀ زمانی 1389- 1390 تبیین شد. سپس، ضمن محاسبۀ ضریب ریسک نسبی، سهم مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا از کل تعداد مرگ‌ومیر روزانۀ غیرسوانح تفکیک شد. در نهایت با احتساب نرخ دیه در سال 1390 به‌منزلۀ تقریبی از ارزش زندگی، هزینه‌های اجتماعی مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا برآورد شد. نتایج نشان می‌دهند، سطح آلودگی هوا در کوتاه‌مدت و بلندمدت به طور معناداری با تعداد روزانۀ مرگ‌ومیر ارتباط دارد. آلودگی هوا در این شهر به افزایش سالانۀ 512 مورد مرگ‌ومیر منجر شده است. کشش بلندمدت مرگ‌ومیر نسبت به آلودگی هوا ۰/۱٢۳ درصد است، به عبارت دیگر، با افزایش 1 درصد در شاخص کیفیت هوا (AQI) میزان مرگ‌ومیر در بلندمدت 123/0 درصد افزایش می‌یابد. همچنین، هزینۀ سالانۀ مرگ‌ومیر ناشی از آلودگی هوا 346 میلیارد ریال برآورد شد. البته باید توجه داشت که ارزش به‌دست‌آمده گویای تمامی هزینه‌های مرگ‌ومیر نیست، زیرا ارزش واقعی حیات انسان را نمی‌توان بر حسب پول اندازه‌گیری کرد و مقادیر برآوردشده تقریبی از آن است.
)