ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت میمه اصفهان با استفاده از روشهای تطبیقی DRASTIC، GODS و AVI

محمودزاده, الهه; رضایان, سحر; احمدی, آزاده

doi:10.22059/jes.2013.35413

ارزیابی آسیب پذیری آبخوان دشت میمه اصفهان با استفاده از روشهای تطبیقی DRASTIC، GODS و AVI

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

¹ دانشجوی کارشناسی ارشد علوم محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات خوزستان

² استادیار گروه محیط زیست دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

³ استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان

10.22059/jes.2013.35413

چکیده

این تحقیق با هدف پهنه‌بندی آسیب پذیری آبخوان میمه با استفاده از روشهایDRASTIC، GODS و AVI و مقایسة پهنه‌بندی‌ها در سه روش مذکور انجام شده است. روش DRASTIC از ترکیب هفت مشخصه هیدروژئولوژیک قابل انداره‌گیری و مؤثر در انتقال آلودگی به آبهای زیرزمینی تشکیل شده است. روش GODS، از ترکیب چهار مشخصه و روش AVI نیز دارای دو مشخصه است. نتایج حاصل از روش DRASTIC که تقریباً کاملترین شاخص برای ارزیابی نیروی آسیب پذیری آبهای زیرزمینی است، محدوده آسیب‌پذیری کم را 76/44 درصد و آسیب‌پذیری متوسط را 24/55 درصد، برآورد کرده است. نتایج روش GODS، حاکی از آن است که آبخوان میمه در دو کلاس آسیب‌پذیری کم و متوسط به ترتیب با 58/71 و 42/28 درصد قرار دارد. نتایج روش AVI نیز نشان می‌دهد که 32/54 درصد از آبخوان دارای نیروی آلودگی کم و 68/45 درصد از آن دارای نیروی آلودگی متوسط است. مقایسه نتایج سه روش مذکور نشان می‌دهد که روش DRASTIC آسیب‌پذیری آبخوان را بیشتر از دو روش دیگر ارزیابی کرده است. همچنین در هر سه روش، نیروی آسیب پذیری ذاتی آبخوان میمه در محدوده‌های آسیب پذیری کم و متوسط ارزیابی شده، ولی حدود گسترش محدوده‌های آسیب‌پذیری متفاوت است و مدل DRASTIC به طور دقیق‌تری محدوده‌های مختلف آسیب پذیری را مشخص کرده است. دلیل آن مشخصه‌های بیشتر و وزن دهی متفاوت مشخصه‌ها بر اساس نقش آنها در تعیین آلودگی است.

کلیدواژه‌ها