ساختارهای طبیعی موجود در کالبد شهر، در بهبود کیفیت شهرها، ارتقای ارزش‌های زیبایی شناختی، اکولوژیک و اجتماعی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و بستری برای فعالیت‌های تفریحی و گردشگری ساکنان شهرها به شمار می‌روند. با توجه به تخریب محیط رود دره‌ها در تهران تحت تأثیر رفتارهای گردشگران و ساخت و سازهای بی رویه در محدوده، هدف این پژوهش بر حفاظت از محیط رود دره و باز زنده سازی آسیب‌های وارده بر منظر رود دره قرار گرفت. روش شناسی پژوهش، جامعه شناسی زندگی روزمره یا روش شناسی مردم‌نگار است که رفتارها را در ارتباط با محیط مورد بررسی قرار می‌دهد. ثبت رفتارها با روش مشاهده ساده و با روش عکسبرداری صورت گرفت و نمایش فضایی رفتارها بر روی نقشه منطقه مستند شد که نقشه الگوهای رفتاری نام گرفت. نقشة الگوهای رفتاری در سه مقطع صبح، ظهر و شب ترسیم شد و به موازات آن، تحلیل منظر بر اساس معیارهای زیبایی شناختی و تحلیل رفتارهای استفاده‌کنندگان با توجه به تأثیرات آنها بر محیط طبیعی در قالب رفتارهای هنجار (سازگار با محیط) و ناهنجار (ناسازگار با محیط) انجام شد و سپس، راهکارهای طراحی به گونه‌ای پیشنهاد شد که بر اصل حفاظت از محیط کوهستان و رود درة تأکید داشته باشد و به این ترتیب رفتارهای سازگار با محیط را تقویت کرده و رفتارهای ناسازگار را کمرنگ‌تر و آسیب‌های محیطی ناشی از حضور گردشگران را به حداقل برساند. در مقالة حاضر، رود درة دربند به عنوان نمونه پژوهشی انتخاب شد که به طراحی محیطی با هدف سازگاری هر چه بهتر رفتارها با محیط، در عین حفاظت از ساختارهای طبیعی درون شهری انجامید.
ایرانی بهبهانی, هما, فریادی, شهرزاد, & محبعلی, گلنار. (1391). حفاظت و باز زنده سازی منظر رود درة دربند بر اساس الگوهای رفتاری. محیط شناسی, 38(2), 127-134. doi: 10.22059/jes.2012.29108
MLA
هما ایرانی بهبهانی; شهرزاد فریادی; گلنار محبعلی. "حفاظت و باز زنده سازی منظر رود درة دربند بر اساس الگوهای رفتاری", محیط شناسی, 38, 2, 1391, 127-134. doi: 10.22059/jes.2012.29108
HARVARD
ایرانی بهبهانی, هما, فریادی, شهرزاد, محبعلی, گلنار. (1391). 'حفاظت و باز زنده سازی منظر رود درة دربند بر اساس الگوهای رفتاری', محیط شناسی, 38(2), pp. 127-134. doi: 10.22059/jes.2012.29108
VANCOUVER
ایرانی بهبهانی, هما, فریادی, شهرزاد, محبعلی, گلنار. حفاظت و باز زنده سازی منظر رود درة دربند بر اساس الگوهای رفتاری. محیط شناسی, 1391; 38(2): 127-134. doi: 10.22059/jes.2012.29108
)