مقایسة عملکرد منعقدکننده‌ها با شرایط انعقاد پیشرفته در حذف کدورت و موادآلی در رودخانة کرج

نویسندگان

1 استادیار دانشکدة محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

2 دانشیار مهندسی عمران محیط زیست دانشکدة محیط زیست دانشگاه تهران

3 کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست گرایش آب و فاضلاب، امور نگهداری و بهره‌برداری از تصفیه‌‌خانه‌های آب تهران

چکیده

انعقاد پیشرفته در واقع بهینه‌سازی فرایند به‌منظور حذف مواد آلی پیش‌سازهای حاصل از ضدعفونی‌کننده‌ها در فرایند متداول تصفیه آب است. در فرایند انعقاد پیشرفته با استفاده از مواد منعقدکننده، حذف مواد آلی طبیعی به عنوان پیش ساز تری‌هالومتان‌ها صورت می‌گیرد. در این زمینه با انجام آزمایش جار اثر دوز بیشتر منعقدکننده‌های کلروفریک و پلی‌آلومینیوم کلراید را در حذف بیشتر کل کربن آلی، کربن آلی محلول، جذب ماده آلی در طول موج 254 نانومتر و قلیاییت، آلومینیوم و آهن باقیمانده، کل تری‌هالومتان‌ها، از آب رودخانة کرج واقع در استان تهران بررسی و مورد مقایسه قرار گرفت. pH مؤثر برای حذف مواد آلی طبیعی در شرایط انعقاد پیشرفته برای کلروفریک و پلی آلومینیوم کلراید، به ترتیب معادل 2/6 و 5/6 به دست آمد. این بررسی تأثیر افزایش دوز ماده منعقدکننده‌های پلی آلومینیوم کلراید و کلروفریک را بر حذف TOCبه ترتیب 65-60% و 55-50% نشان می‌دهد. درصد حذف تری‌هالومتان در استفاده از پلی‌آلومینیوم کلراید مایع نسبت به کلروفریک 20 تا 30 درصد بیشتر نشان می‌دهد. نتایج این بررسی‌ها از نظر کمی، عملکرد بهتر پلی‌آلومینیوم کلراید را در مقایسه با کلروفریک در کدورت‌های میانگین سالانه(NTU6) در حذف بیشتر کدورت، TTHM، TOC، DOC،UV254 و افت pH و قلیاییت، مقدار کمتری نسبت به کلروفریک نشان می‌دهد. از نظر کیفی استفاده از پلی آلومینیوم کلراید نسبت به کلروفریک، سایز ذرات تشکیل شده درشت‌تر، سرعت ته نشینی فلوک‌ها بیشتر، درصد حجمی لجن ته نشین شده و میزان حذف کدورت را بیشتر نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها