جداسازی کروم از محیط‌های آبی با استفاده از دو نوع پلی‌آنیلین

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری مهندسی محیط زیست، دانشکدة محیط زیست و انرژی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

2 استاد دانشکدة مهندسی شیمی و نفت، دانشگاه صنعتی شریف، تهران

3 استادیار شیمی کاربردی، دانشکدة شیمی، دانشگاه تبریز

4 استادیار شیمی تجزیه، دانشکدة علوم پایه، دانشگاه مازندران، بابلسر

چکیده

در این پژوهش دو نوع پلی‌آنیلین با استفاده از دو نوع اکسنده شامل پتاسیم یدات و آمونیوم پروکسی‌دی‌سولفات در حلال اسیدی آبی به روش شیمیایی سنتز شده‌اند و به صورت پودر برای جداسازی و احیای کروم( 6+) در محیط آبی استفاده شده‌اند. آزمایش‌ها به صورت رآکتور ناپیوسته انجام شده‌اند و مشخصه‌هایی چون زمان تماس پلیمر با محیط آبی حاوی کروم،pH محلول کروم و همدماهای فروندلیچ و لانگمویر در جذب بررسی شده‌اند. سازوکار حذف کروم برای هر دو نوع پلی‌آنیلین ترکیبی از جذب سطحی و احیاء کروم بیان شد. پلی‌آنیلین سنتز شده با استفاده از پتاسیم یدات عملکرد بهتری در جذب کروم کل و پلی‌آنیلین سنتز شده با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات در جذب و احیای کروم( 6+) دارد. برای هر دو نوع پلی‌آنیلین تهیه شده زمان بهینه حذف کروم کل در حد 30 دقیقه و زمان بهینه حذف کروم (6+) در حد 5 دقیقه محاسبه شد. پلی‌آنیلین سنتز شده با استفاده از پتاسیم یدات بیشترین درصد حذف کروم کل را در pH برابر 3 و پلی‌آنیلین سنتز شده با استفاده از آمونیوم پروکسی دی سولفات ‌بیشترین درصد حذف کروم کل را در pH برابر 11 از خود نشان داده اند. هر دو پلی آنیلین بیشترین در صد حذف( کروم 6+ ) را در pH های اسیدی و بویژه در pH برابر 1 داشته‌اند. هر دو نوع پلی‌آنیلین سنتز شده مطابقت قابل قبولی با همدماهای لانگمویر و فروندلیچ در جذب کروم داشته‌اند. علت تفاوت عملکرد دو نوع پلیمر، تأثیر نوع ماده اکسنده بر شکل و مرفولوژی پلیمر و چیدمان وتعداد گروههای نیتروژن در پلی‌آنیلین بیان شد.

کلیدواژه‌ها