کاربرد روش التذاذی(هدونیک)در برآورد ارتباط میان سطح خدمات، آلودگی و بهای مسکن در مناطق انتخابی تبریز

ارزش اقتصادی و بازاری کالاها و خدمات زیست‌محیطی دست‌کم در ظاهر پنهان است. در میان روش‌های مرسوم برای تعیین بها, یا ارزشگذاری اقتـصادی برای محیط‌زیست، روش تعیین بـهای مـحیط‌زیست شهری براسـاس اصل رفاه‌گرایی معروف به روش هدونیک، یا التذاذی(HPM) است که از نظر اقتصادی بر پایة این فرضیه استوار است که افراد غالباً با انتخاب مکان مسکونی و منازل خویش سطح تقاضای خود را نسبت به کیفیت محیط‌زیست نشان می‌دهند. بنابراین در تصمیم‌گیری برای خرید یک خانه، بازار نهفته‌ای وجود دارد که در آن کیفیت محیط‌زیست نیز ارزیابی می‌شود و میزان تقاضا برای مصرف یا استفاده از کالاها و خدمات زیست‌محیطی غیربازاری همچون وجود، یا فقدان آلودگی هوا، یا صدا، با قیمت کالاها مرتبط است. روش هدونیک با استفاده از تکنیک‌های کمی و آماری و سایر روش‌ها به برآورد ارزش اقتصادی مکان‌ها از نظر زیست‌محیطی می‌پردازد. این مقاله با تحلیل بها و ارزش مساکن در نقاط مختلف انتخابی شهر تبریز، با بهره‌گیری از روش التذاذی در تلاش برای برقراری ارتباط در بین این عوامل و ویژگی‌های زیست‌محیطی و نیز عوامل دیگر است. نتایج تحقیق مبین معنی‌داربودن همبستگی‌های مورد نظر است که به عنوان شاخص‌هایی مهم, اما اندازه‌گیری نشده برای ارزش بالای محیط‌زیست و مواهب زیست‌محیطی در تصمیم‌گیری‌های مردم برای خرید خانه به شمار می‌رود که می‌توان این عامل نهفته را میزان تمایل و اشتیاق مردم به پرداخت بیشتر برای زیستن در محیطی بهتر و بدون آلودگی تلقی کرد.