امروزه مفهوم شهرها بدون فضای سبز در اشکال گوناگون آن، غیرقابلتصور است.گسترش شهرها باعث تشدید عوارض توسعة شهری بیرویه و ناپایدار شده است، که تشدید آلودگیهای محیطی از مهمترین این عوارض بهشمار میآید که خود زمینهساز از بین رفتن فضاهای سبز درونشهری و تغییر کاربری اینگونه اراضیاست.این گسترش فناوری آنچنان در روان واحساس بشر قرن بیستویکمی آثار نامطلوب گذاشته که همبستگی ذاتی و دیرینة انسانها با طبیعت بهجدایی کشیدهشده و آثار آن در انسان خموده، عصبی و بهظاهر متحرک نمایان شده است و یگانه وجه پیونددهندة بین انسان و طبیعت، پناه بردن انسان به دامان فضاهای سبز عمومی و پارکهای شهری است.اهمیت فضاهای سبز شهری تا بدان حد است که امروزه وجود این کاربری به عنوان یکی ازشاخصهای توسعهیافتگی جوامع بهحساب میآید.هدف این تحقیق ارزیابی کیفی نقش پارکها و فضاهای سبز شهری و بهینهسازی قابلیتهای استفاده شهروندان از آن در شهرکرد استکه به صورت موردی پارک لاله و ملت در این شهر مورد بررسی قرار میگیرد.روش انجام تحقیق به صورت اسنادی -تحلیلی و پیمایشی استو بخش اعظم اطلاعات بهصورت توزیع پرسشنامه بین مراجعان به پارک اخذ شده و تحلیل نهایی برروی آن صورت گرفته است.یافته های تحقیق نشان میدهند که پارکها و فضاهای سبز شهری از مهمترین عوامل مؤثر در شکلدهی به پایداری اجتماعی و همبستگیهای شهریاند ولی عواملی مانند مشکلات زندگی شهری، ایمنی پارک و فضاهای سبز، امنیت و متناسب نبودن امکانات مورد نیاز برای گروههای مختلف سنی و جنسی در این مکانها از جمله عوامل کاهش تمایل شهروندان برای استفاده از این عرصهها میباشند.
محمدی, جمال, چشمه, مصطفی محمدی ده, یگانه, منصور ابافت. (1386). ارزیابی کیفی نقش فضاهای سبز شهری و بهینه سازی استفاده شهر وندان از آن در شهر کرد. محیط شناسی, 33(44), -.
MLA
جمال محمدی; مصطفی محمدی ده چشمه; منصور ابافت یگانه. "ارزیابی کیفی نقش فضاهای سبز شهری و بهینه سازی استفاده شهر وندان از آن در شهر کرد". محیط شناسی, 33, 44, 1386, -.
HARVARD
محمدی, جمال, چشمه, مصطفی محمدی ده, یگانه, منصور ابافت. (1386). 'ارزیابی کیفی نقش فضاهای سبز شهری و بهینه سازی استفاده شهر وندان از آن در شهر کرد', محیط شناسی, 33(44), pp. -.
VANCOUVER
محمدی, جمال, چشمه, مصطفی محمدی ده, یگانه, منصور ابافت. ارزیابی کیفی نقش فضاهای سبز شهری و بهینه سازی استفاده شهر وندان از آن در شهر کرد. محیط شناسی, 1386; 33(44): -.