چکیده
تصفیه شیرابه حاصل از محل های دفن مواد زاید شهری، به عنوان یکی از مهم ترین مسائل محیط زیستی، بندرت در ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. بر همین اساس و برای اجتناب از الگوبرداری صرف از روش های تصفیه شیرابه در کشورهای دیگر، مطالعه‌ای آزمایشگاهی برای دستیابی به روشی کارا و مقرون به صرفه، به منظور تصفیة شیرابه به صورت درجا یعنی با اعمال تغییراتی در داخل محل دفن زباله انجام گردید که بخشی از نتایج آن در مقالة حاضر ارائه شده است.
هدف اصلی از تصفیة درجای شیرابه در محل دفن زبالة شهری، فراهم آوردن شرایطی در داخل ترانشه‌های محل دفن زباله برای انجام واکنش‌های شیمیایی، فیزیکی، و بیولوژیکی است که در اثر آنها غلظت آلاینده‌های مختلف موجود در شیرابه کاهش یابد. روش پیشنهادی که مبتنی بر استفاده از نخاله‌های ساختمانی در بستر محل دفن، به عنوان محیط رشد بی‌هوازی و بازگردش شیرابه در این لایه است، نتایج قابل قبولی را در کاهش بار آلی شیرابه تازه نمونه برداری شده از محل دفن زباله کهریزک در پی داشته و به عنوان روشی مناسب و اقتصادی برای تصفیه شیرابه در محل‌های دفن مشابه پس از انجام
آزمایش های لازم پیشنهاد می‌گردد. نتایج حاصل از آزمایش هایی با نخاله ساختمانی مخلوط حاصل از خاکبرداری ها و تخریب ساختمان در سطح شهر تهران، نشان دهنده دستیابی به کاهش حدود 80% بار آلی شیرابه در قالب کل کربن آلی و اکسیژن خواهی شیمیایی است. عدم نیاز به دفع پساب تصفیه شده و کاهش حجم آن در اثر تبخیر نیز از جمله مزایای دیگر این روش است.
)