شناسایی مولفه‌های ساماندهی بصری در راستای بهسازی سیمای کالبدی مناظر بومی روستاهای کوهپایه‌ای ایران (نمونه موردی: روستاهای کوهپایه‌ای غرب استان مازنداران)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 گروه معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

2 گروه معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران

3 گروه معماری، دانشکده مهندسی معماری و شهرسازی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

4 گروه علوم تربیتی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران.

10.22059/jes.2024.357672.1008399

چکیده

ارزش‌های بصری مناظر بومی به عنوان یکی از مهم‌ترین و تأثیرگذارترین عوامل تعیین‌کننده بر حضور و تداوم سکونت در مناطق روستایی است، با این حال بسیاری از مناظر بومی روستاهای کوهپایه‌ای ایران به واسطه‌ی مداخلات ایجاد شده و فقدان ساز و کار مدیریتی مناسب دچار نابه‌سامانی شده‌اند که به منظور مدیریت روند توسعه و حفاظت از این میراث ارزشمند، تدوین نظری پارامترهای موثر بر سیمای کالبدی مناظر بومی، امری ضروری است. پژوهش حاضر از لحاظ ماهیت، اکتشافی و از حیث روش گردآوری داده‌ها، توصیفی- پیمایشی است. جامعه مورد مطالعه 576 نفر از ساکنین روستاهای مورد مطالعه می‌باشد که به صورت تصادفی شبکه‌ای مورد پرسشگری قرار گرفتند. اطلاعات جمع‌آوری شده، با استفاده از نرم‌افزار SPSS و از طریق تحلیل عامل اکتشافی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج پژوهش نشان داد؛ 1/98 درصد از تغییرات سیمای کالبدی توسط 14 عامل ساماندهی بصری شامل: کیفیت راه و مسیرها، آسایش بصری، مصالح و توپوگرافی، عناصر محیطی و چشم‌انداز طبیعی، تزیینات، نوسازی ابنیه، جذابیت بصری، نفوذپذیری، الگوی ساخت بومی، روشنایی و انعطاف فضایی، حریم و عرصه‌بندی، عناصر کالبدی، سازه بنا و خوانایی تبیین شده است که عامل‌های آسایش بصری و کیفیت راه و مسیرها به ترتیب با ضریب تاثیر 203/0 و 181/0 بیشترین تاثیر را در بهبود سیمای کالبدی روستاهای مورد مطالعه دارند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات

محیط شناسی

مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 01 اسفند 1402

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار