ذرات معلق موجود در جو نقش چشمگیری در سامانه آب‌وهوا و سلامت عمومی دارند. اهمیت ذرات معلق توجه زیادی را به توسعه روش‌هایی برای برآورد ذرات معلق (PM2.5) کرده است. هدف از این پژوهش توزیع زمانی-مکانی ذرات معلق (PM2.5) در غرب و جنوب غرب ایران است در این راستا داده‌های عمق نوری هواویز (AOD550nm) سه سنجنده SeaWifs، MISR و MODIS طی دوره آماری 1998 تا 2016 اخذ و سپس با استفاده از روش رگرسیون وزن‌دار جغرافیایی (GWR) با کاربست ایستگاهای کنترل کیفی هوا مقدار PM2.5 با تفکیک 01/0 درجه قوسی محاسبه شد. کارایی مقادیر برآورد شده با استفاده از روش‌های R2 و RMSE مورد تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد استان خوزستان (µm/m3 29/15) بیشینه و استان همدان (µm/m3 16/10) کمینه PM2.5 را دارا می‌باشند. بیشینه ضریب تغییرات و روند PM2.5 در مناطق مرزی به دلیل بار ورودی هواویزهای گردوغباری است. مقدار ذرات معلق از جنوب به شمال و غرب به شرق روندی کاهشی را به دلیل توپوگرافی پیچیده، عوامل بیوفیزیکی، عوامل هواشناسی و دوری از چشمه‌های گردوغباری دارند. بر اساس دستورالعمل کیفیت هوا (AQG) و استاندارد سازمان محیط زیست ایران بترتیب 31/26 و 11/40 درصد از منطقه موردمطالعه کمتر از دستورالعمل‌های نامبرده قرار دارند.
احمدی, محمود, & داداشی رودباری, عباسعلی. (1398). توزیع زمانی-مکانی ذرات معلق (PM2.5) با رویکرد محیط زیست در غرب و جنوب ایران بر مبنای سنجنده های SeaWifs، MISR و MODIS. محیط شناسی, 45(3), 379-394. doi: 10.22059/jes.2019.282101.1007867
MLA
محمود احمدی; عباسعلی داداشی رودباری. "توزیع زمانی-مکانی ذرات معلق (PM2.5) با رویکرد محیط زیست در غرب و جنوب ایران بر مبنای سنجنده های SeaWifs، MISR و MODIS", محیط شناسی, 45, 3, 1398, 379-394. doi: 10.22059/jes.2019.282101.1007867
HARVARD
احمدی, محمود, داداشی رودباری, عباسعلی. (1398). 'توزیع زمانی-مکانی ذرات معلق (PM2.5) با رویکرد محیط زیست در غرب و جنوب ایران بر مبنای سنجنده های SeaWifs، MISR و MODIS', محیط شناسی, 45(3), pp. 379-394. doi: 10.22059/jes.2019.282101.1007867
VANCOUVER
احمدی, محمود, داداشی رودباری, عباسعلی. توزیع زمانی-مکانی ذرات معلق (PM2.5) با رویکرد محیط زیست در غرب و جنوب ایران بر مبنای سنجنده های SeaWifs، MISR و MODIS. محیط شناسی, 1398; 45(3): 379-394. doi: 10.22059/jes.2019.282101.1007867
)