شهری شدن عواقب اکولوژیکی عظیمی برای زیستگاه های شهری منجمله رودخانه های شهری دارد. افزایش تراکم سازه های غیرمجاز در دشت های سیلابی رودخانه ها و تخریب ساختارهای اکولوژیک و هیدرولوژیکی, رودخانه به شدت آسیب دیده و محیط زیست اکولوژیکی شهر را تحت تاثیر قرار داده است. هدف از این پژوهش شناخت و تحلیل و طراحی رودخانه های درون شهری با تاکید بر کنترل سیلاب به منظور بهبود ساختار و الگوهای اصلی اکولوژیکی و هیدرولوژیکی رودخانه و شهر در ارتباط با همدیگر و کنترل سیلاب است. به همین منظور نظریات نظریه پردازان در سطوح مختلف مورد مطالعه و بررسی قرار گرفت و این تحقیق در 3 مقیاس کلان, میانی و خرد تدوین شد و زیرساختارهای اکولوژی منظر در مقیاس کلان و میانی شناسایی شدند. سپس سیاست ها و اقدامات استراتژیک در چارچوب طراحی اکولوژیک منظر رودخانه درون شهری در حیطه های مدیریت رودخانه, کنترل سیلاب و نیازهای گروه مصرف کننده در 4 پهنه اکولوژیک و مهم حوزه آبخیز رودخانه زیارت, ناهارخوران, شهرگرگان و زمین های کشاورزی تدوین شد. در نهایت با توجه به اهداف و استراتژی ها در منطقه شهری به ارائه راه حل هایی پرداخته شده و به صورت راهکار هایی طراحی در مقیاس خرد نمایش داده شده است.
)