ارزیابی ریسک آلاینده‌های هوای منتشره در پایانۀ مسافری بیهقی با روش مدل‌سازی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکدۀ محیط‌زیست دانشگاه تهران

2 استادیار گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکدۀ محیط‌زیست، دانشگاه تهران

چکیده

گسترش شهرها و نیاز به وسایل حمل و نقل عمومی موجب شکل‌گیری پایانه‌های مسافری شده است که به علت تجمع و تردد تعداد زیادی از خودروها پتانسیل آلودگی هوای ناشی از انتشار آلاینده‌های هوا در پایانه‌های مسافری برای مسافران، رانندگان و کارکنان پایانه وجود دارد. در این پژوهش به بررسی آلودگی هوای ناشی از انتشار آلاینده‌های هوای NO2، PM10، CO و SO2 در پایانۀ بیهقی در کلان‌شهر تهران با روش مدل‌سازی ریاضی با مدل‌های IVE و BREEZE AERMOD پرداخته شده است. ابتدا با جمع‌آوری آمار و اطلاعات پایۀ مربوط به خودروها، تردد و زمان حضور در پایانه‌ها، انتشار آلاینده‌های هوای CO، NO2، SO2 و PM10 از طریق مدل IVE استخراج شد. تخمین غلظت آلاینده‌های هوا با استفاده از میزان انتشار آلاینده‌های به‌دست‌آمده از مدل IVE، با مدل‌سازی از طریق BREEZE AERMOD انجام شده است. ارزیابی ریسک استنشاق آلاینده‌های هوا بر اساس نتایج خروجی مدل بالا با استفاده از روش ارائه‌شده از سوی RAIS صورت گرفته است. اندیس مخاطرۀ تأثیر غیرسرطانی استنشاق آلاینده‌های هوا در پایانۀ مسافری بیهقی رانندگان 737/3، کارکنان محوطه 838/4 و کارکنان اداری 717/3 است که بیش از حد آستانه بوده است و این افراد در معرض مخاطرات ناشی از آلاینده‌ها به خصوص منو اکسید کربن و دی‌اکسید نیتروژن‌اند. مسافران با اندیس مخاطرۀ 202/0 در خطر کمی قرار دارند. با ارزیابی ریسک سرطانی مشاهده شد خطر ابتلای 5 نفر از کل افراد طی عمر خود در پایانه به انواع بیماری‌های سرطانی افزایش می‌یابد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


 

شریفی، م. 1387. بررسی آلودگی هوای ناشی از پایانه‌ها‌‌ی مسافری در بافت شهری اطراف آن، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشکدۀ محیط‌زیست، دانشگاه تهران.
عباس‌پور، م. 1390. مدل‌سازی آلودگی هوا، انتشارات دانشگاه صنعتی شریف.
غیاث‌الدین، م. 1373. آلودگی هوا، انتشارات دانشگاه تهران.
فرجی‌ملائی، ا.، عظیمی، آ.، پوراحمد، ا. 1391. ابعاد پایداری حمل و نقل عمومی شهری با تأکید بر BRT، یازدهمین کنفرانس مهندسی حمل و نقل و ترافیک ایران.
کهرزادی، ا.، انصاری، ا.، رحیمی، ع.، حسن‌زاده، م. 1391. اتوبوس‌ها‌‌ی تندرو (BRT) و نقش آن در توسعۀ پایدار حمل و نقل شهری، اولین همایش ملی بررسی راهکارهای ارتقای مباحث مدیریت، حسابداری و مهندسی صنابع در سازمان‌ها.
نجف، پ.، الهی، ح. 1391. بررسی اثر احداث خطوط ویژۀ اتوبوسرانی (BRT) بر میزان انتشار آلاینده‌ها‌‌، دوازدهمین کنفرانس مهندسی حمل و نقل و ترافیک ایران.
 
Adams, H.S, Nieuwenhuijsen, M.J, N Colvile, R. 2001. Determinants of fine particle (PM2.5) personal exposure levels in transport microenvironments, Atmospheric Environment.
EPA 2002. A Review Of Reference Dose and Reference Concenteration Progress, U.S. EPA. EPA/630/P-02/002A.
EPA 2008. Office of Transportation and Air Quality, Idling Vehicle Emissions for Passenger Cars, Light-Duty Trucks, and Heavy-Duty Trucks, EPA420-F-08-025.
Hall, D.J., Spanton, A.M, Dunkerley, F., Bennett, M., Griffiths, R.F. 2000. An Inter-comparison of the AERMOD, ADMS and ISC Dispersion Models for Regulatory Applications, R&D Technical Report P362. ISBN 1 85705 340 0.
IPCS 2004. IPCS risk assessment terminology, World Health Organization, International Programme on Chemical Safety.
IPCS 2009. Principles for modelling dose–response for the risk assessment of chemicals, World Health Organization, International Programme on Chemical Safety.
Shafie-Pour, M., Tavakoli, A. 2013. On-Road Vehicle Emissions Forecast Using IVE Simulation Model, International Journal of Environmental research, 7(2):367-376. ISSN: 1735-6865.
World Health Report 2002. Reducing Risks, Promoting Healthy Life Geneva.