بررسی توزیع فضایی و مکان یابی پارک‌های شهری بابلسر با استفاده از منطق فازی و مدل تحلیل سلسله مراتبی (FAHP)

نویسندگان

1 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه مازندران

2 کارشناس ارشد جغرافیا، دانشگاه تهران

3 دانشجوی دکترای جغرافیا دانشگاه تهران و پژوهشگر پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات اجتماعی جهاد دانشگاهی

چکیده

پارک‌های شهری سهم اساسی در رفاه عمومی مردم دارند. نقش آن را می‌توان در رفاه شخصی، اجتماعی،اقتصادی، محیطی و روانی شهروندان مشاهده کرد. تأمین نیازهای اجتماعی و روانی شهروندان و تقویت همبستگی اجتماعی و نزدیکی با طبیعت به نحوه بهره‌گیری از فضاهای باز و سبز شهری مربوط می‌شود که به برنامه‌ریزی و طراحی سنجیده نیاز دارد. ارائة فرصت برابر در دسترسی به پارک‌ها یکی از مسائل مهم در طراحی و توزیع مناسب پارک‌هاست. این موضوع یکی از جنبه‌های اصلی در سیستم گذران اوقات فراغت افراد یک شهر در جهت دسترسی هر چه بهتر و مناسب تر افراد یک شهر است. توزیع مناسب‌تر این کاربری منجر به عدالت بیشتر برای همه گروههای اجتماعی می‌شود. با پذیرفتن این نکته که فضای سبز به عنوان ریه‌های تنفسی شهر به شمار رفته و فقدان آن به معنی عدم وجود سلامت جسمی و روانی در شهرها محسوب می‌شود ضرورت توجه به فضای سبز ملموس‌تر می‌شود. با توجه به این ضرورت، هدف این مقاله بررسی توزیع فضایی و مکان‌یابی پارک‌های شهر بابلسر با استفاده از منطق فازی و مدل سلسله مراتبی است. در بررسی پارک‌های شهر بابلسر به نحوة پراکنش، توزیع پارک، سلسله مراتب، مقیاس پارک، سرانه و وضعیت کمی و تعداد پارک در سطح منطقه، شهر و ... پرداخته شده است. بنابراین در این مقاله ابتدا توزیع فضای پارک‌ها در سطح شهر بابلسر بررسی شده سپس با استفاده از مدل تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی با تلفیق در نرم افزار ARCGIS مکان‌های پارک‌های جدید شهری در بابلسر تعیین شدند. نتایج نشان می‌دهد که توزیع پارک‌های شهر بابلسر نامناسب است و محله شمارة 6 بیشترین اولویت را برای احداث فضای سبز دارد.

کلیدواژه‌ها