حذف بیولوژیکی گوگرد از زغال سنگ با استفاده از باکتری‌های تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس

نویسندگان

چکیده

یک راه حذف بیولوژیکی گوگرد، استفاده از باکتری‌هاست. بیشترین گونه‌های باکتریایی برای حذف ترکیبات گوگردی غیر‌آلی، گونه‌های تیوباسیلوس فرواکسیدانس، تیوباسیلوس تیواکسیدانس و تیوباسیلوس اسیدوفیلوس هستند. برای بررسی نقش باکتری‌های مزوفیل تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس در حذف گوگرد از زغال، ابتدا نمونة زغال تجزیه و آزمایش‌ها‌ی حذف گوگردی در کشت‌های خالص و مخلوط باکتری‌های تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس انجام شد. اکسیداسیون میکربی پیریت که بیشترین منبع گوگرد غیرآلی در زغال است، یک فرایند چند مرحله‌ای پیچیده‌است‌که سرعت این فرایند 1000 بار بیشتر از نوع شیمیایی آن است. نتایج به‌دست آمده از استعمال باکتری‌ها نشان داد که کشت خالص تیوباسیلوس تیواکسیدانس در محیط بدون گوگرد عنصری 36/0 میلی مولار و در محیط واجد گوگرد عنصری 43/7 میلی مولار و تیوباسیلوس فرواکسیدانس به ترتیب 19/0 و 37/1 میلی مولار اسید سولفوریک تولید کرده است. میزان اسید سولفوریک تولید شده در کشت مخلوط باکتری‌ها نیز به ترتیب 92/0 و 86/7 میلی مولار نشان داد. بنابراین بهترین کارایی در حذف گوگردی، استفاده از کشت‌های مخلوط تیوباسیلوس فرواکسیدانس و تیوباسیلوس تیواکسیدانس است که شرایط بهینه آن درصد وزنی جامد کمتر از 3، دمای 30 تا 35 درجه سلسیوس،pH برابر 2 و زمان 16 روزاست. مطالعة این نوع از میکروارگانیزم‌ها دارای اهمیت اقتصادی زیاد است و راه حلی را نسبت به مسائل محیط‌زیستی که بیشتر کشورها با آن روبه‌رو هستند فراهم می‌کند.

کلیدواژه‌ها