صنعت گردشگری، بویژه بوم‌گردی به عنوان رویکردی جدید برای توسعة همزیستی انسان و اجتماع، به منظور بهره‌وری اقتصادی, امروزه در توسعة مناطق جایگاه چشمگیری یافته است. در استان چهارمحال و بختیاری که به سبب طبیعت زیبا و بیشتر بکر آن به نام‌هایی چون «زیبای خفته» در زاگرس, «سرزمین لاله‌های واژگون», «بام ایران» و...نامیده می‌شود, از مزیت نسبی برخوردار است.هدف این پژوهش ارزیابی و امکان‌سنجی توان‌های اکوتوریستی استان چهارمحال و بختیاری با استفاده از مدل بررسی SWOTاست. در این مدل ارزیابی‌کننده «نقاط قوت، ضعف، فرصت وتهدیدها» بهترین راهبرد برای فرآیند برنامه‌ریزی راهبردی طبیعت‌گردی محسوب می‌شوند. روش جمع‌آوری داده‌ها و تحلیل اطلاعات مورد نیاز نیز بیشتر اسنادی، تحلیلی و پیمایشی است. یافته‌های تحقیق از بررسی توانایی‌‌های این استان در زمینة صنعت نوپای اکوتوریسم، حاکی از این واقعیت است که این استان به لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص خود و واقع شدن بین دو قطب صنعتی اصفهان و خوزستان, داشتن آب و هوایی مطبوع و دلپذیر، بویژه در فصل بهار و تابستان و بهره‌مندی از مناظر چشم‌نواز طبیعی، ظرفیت تبدیل‌شدن به یکی از قطب‌های بزرگ طبیعت‌گردی کشور را داراست. مانع اساسی و ضعف بزرگ در راه رسیدن به این هدف به تعدُّد تصمیم‌گیران و مسائل مدیریتی و ضعف در زیر‌ساخت‌ها باز می‌گردد. راهکارهای این پژوهش می‌تواند در بهینه‌سازی وضع موجود و ساماندهی اکوتوریسم در این استان مؤثر باشد.
)