رشد سریع فعالیتهای انسانی در استان تهران بیشتر به تخریب محیط زیست شبیه است تا حرکت به سمت توسعه پایدار . با این نگرش هدف از این بررسی دانستن این موضوع بود که اولا تخریب هر شبکه از منطقه مورد مطالعه چه میزان است و ثانیا با توجه به شناخت میزان تخریب و مقدار اب در هر شبکه درجه و اولویت توسعه برای برنامه ریزی اتی به چه صورت خواهد بود . در این بررسی با استفاده از روش مدل تخریب در شبکه منطقه 9222 کیلومتر مربعی در شرق استان تهران که شهرهای اسلامشهر ، ورامین ، دماوند و فیروز کوه را شامل می شود ، مورد ارزیابی قرار گرفت.
)