در تعدادی از روستاهای غرب کشور واقع دراستانهای کرمانشاه و کردستان رویش طبیعی درختی در محل قبرستانها و امامزاده ها بر اساس شان مذهبی که با درخت و درختزار داده می شود دست نخورده باقی مانده است 17 عدد از این بیشه های مقدس از نظر ویژگیهای اکولوژی رویش درختی مورد مطالعه قرار گرفتند این مناطق پس از تعیین موقعیت های مساحی شده تراکم پوشش و غالبیت های گونه های متفاوت درختی در آنها به شیوه کورتیس(1976) اندازه گیری شد نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می دهد که جنبه های متفاوتی از ساختار رویشی نظیر ترکیب فلورستیک شکل رشد لایه بندی تاج گیاهی و برخی دیکر از ویژگیهای فیزیونومیک تحت تاثیر انزوای طولانی مدت، اندازه بیشه ها و اثر حاشیه ای قرار گرفته است این مناطق عموماً در مقایسه با رویش های طبیعی دارای تراکم و وزن زنده بیشتری هستند، از تنوع گونه ای کمتری برخوردارند برخی از اشکال حیاتی نظیر گونه های بوته ای و پوشش علفی خود را ازدست داده صاحب لایه بندی تاج ساده تری شده و ساختمان سنی آنها توزیعی ناموزون و پیر یافته است این مطالعه نشان می دهد که بیشه های مقدس به عنوان یادگارهای فرهنگی طبیعی علیرغم طرز عمل و باور مردم ضرورتاً بقاء تضمین شده ای نداشته و ممکن است همان عواملی که رویشهای طبیعی غرب کشور رابه نابودی کشاند دامن گیر بیشه های مقدس نیز بشود شدت فرسایش و کوبش خاک ، چرای سر شاخه ها و نیز محدودیت های ناشی از وسعت بیشه ها بر زادآوری درختان نشان می دهد که بازتولید جامعه درختی در برخی از این مناطق دچار محدودیتهای جدی است.
)