تولید الکل از ملاس حجم زیادی از فاضلاب تولید می‌کند که به‌واسطة بار آلی و رنگ و کدورت زیاد منجر به مشکلات زیست محیطی فراوانی میشود. غلظت زیاد مواد جامد آلی موجود در این فاضلاب که به‌صورت محلول و یا کلوئیدی است، روشهای تصفیة متعارف فاضلاب را غیر‌مناسب می‌سازد. کمپوست‌کردن این نوع فاضلاب به‌وسیلة یک فرایند بیولوژیکی گرما‌زای هوازی امکان‌پذیر است. در این مطالعه پس از بررسی امکان تولید کود کمپوست از فاضلاب الکل‌سازی، امکان دفع حجم بیشتری از فاضلاب به کمک تبخیر با افزایش دوره‌ای پساب الکل‌سازی به توده کمپوست بررسی شد. برای هدف فوق دو پایلوت آزمایشی با استفاده از فاضلاب کارخانة الکل‌سازی، خاک ارّه، خورده چوب وکود کمپوست یکی به شکل متعارف و دیگری با افزایش دوره‌ای فاضلاب مورد بررسی قرار گرفت. افزایش دوره‌ای فاضلاب به توده توانست 75% از کل وزن توده رادر مدت 10 روز تبخیر کند، درحالی که در سیستم متعارف کمپوست‌سازی فقط 28 % کل وزن توده در مدت 14 روز تبخیر میشود. افزایش سرعت تبخیر در روش افزایش دوره‌ای نسبت به روش معمولی نشان داد که میزان کمتری ازمواد پرکننده نیزبرای کمپوست‌سازی نیاز است و همچنین حجم بیشتری از فاضلاب در واحد حجم مواد پرکننده قابل تبخیر است. تجزیه و تحلیل شیمیایی و فیزیکی کود کمپوست تولید شده نشان داد که هدایت الکتریکی کود با این روش افزایش می‌یابد، که باعث پایین آوردن کیفیت کود میشود و غلظت عناصر مغذی نظیر ازت و فسفر و پتاس نیز نسبت به روش متعارف افزایش نشان می‌دهد که موجب بهبود کیفیت کود میشود.
)