تعیین میزان دی‌اکسید نیتروژن در هوا با استفاده از روش نمونه‌برداری غیر فعال و مقایسه با روش‌های دستگاهی

نویسندگان

چکیده

استفاده از صفحات جاذب جهت سنجش آلاینده‌های محیطی به روش نمونه ‌برداری غیر فعال به دلیل هزینة نسبتاً پایین و کارآیی مناسب همواره مورد توجه بوده و مزایای زیادی دارد. در این تحقیق ساخت و ارزیابی نوعی نمونه‌بردار غیر فعال جهت سنجش دی‌اکسید نیتروژن در هوای محیط انجام پذیرفته است. نمونه‌بردارهای ساخته شده در دوره‌های زمانی 1 تا 4 هفته‌ای در معرض هوای محیط قرار داده شد. همزمان با سنجش به روش غیر فعال از روش دستگاهی نیز جهت ارزیابی کارآیی صفحات جاذب استفاده شد. نتایج حاکی از آن است که علاوه بر تکرارپذیری،‌ هماهنگی قابل قبولی بین نتایج حاصله از دو روش مذکور وجود دارد. همچنین مشخص شد برای نمونه‌بردارهای مذکور دوره زمانی مناسب نمونه‌برداری، یک هفته است.

کلیدواژه‌ها