با توجه به تعمیم نظام برنامه ریزی منطقه ای از سوی دولت و تهیه و تنظیم برنامه اول توسعه اقتصادی ‘ اجتماعی ‘ مناطق محروم کشور در اولویت برنامه های توسعه قرار گرفته اند و این امید وجود دارد که در آینده ای نه چندان دور عقب ماندگی ها در این مناطق جبران گردد.برنامه ریزی باید قابل انعطاف بوده و کلیه جهات و عوامل دموگرافیک‘ اکولوژیک‘ بهداشتی و اثرات متقابل آن با توجه به جنبه های سیاسی اقتصادی ‘ اجتماعی ‘ فرهنگی ‘ آموزشی ‘ تکنولوژی و عوامل متعدد دیگر در نظرگرفته شود. در مناطقی که از توسعه کمتری برخوردار هستند‘ با در نظر گرفتن وسعت نیازها و محدود بودن یا ناشناخته بودن منابع باید به امر برنامه ریزی توجه خاصی مبذول گردد.
برنامه ریزان توسعه اقتصادی و اجتماعی‘ فرهنگی ‘ آموزشی ‘ تکنولوژی وعوامل متعدد دیگر در نظر گرفته شود. در مناطقی که از توسعه کمتری برخوردار هستند‘ با درنظر گرفتنن وسعت نیازها ومحدود بودن یا ناشناخته بودن منابع باید به امر برنامه ریزی توجه خاص مبذول گردد.
برنامه ریزان توسعه اقتصادی و اجتماعی ناگزیر از توجه به روابط متقابل بین متغییرهایی هستندکه در تحول اجتماعی – اقتصادی تأثیر بسزائی دارند و شاید بتوان از جمعیت به عنوان مهمترین عامل در این زمینه صحبت به میان آورد.
)