در کشور گسترده ای چون ایران که تنوع آب و هوایی‘ چگونگی استقرار فعالیتهای برانگیزنده مهاجرت‘ نحوه معیشت و ویژگیهای قومی و فرهنگی نقش مهمی در توزیع و پراکندگی جمعیت در سطح سرزمین دارد‘ باید در طرح ریزهای کالبدی و برنامه ریزیهای توسعه اقتصادی و اجتماعی بهای بیشتری به این ویژگیها داد وبه تهیه طرحهای منطقه ای در چهار چوب خط مشی های کلی پرداخت تا این طرحها و برنامه ها بیش از پیش باواقعیات منطقه ای هماهنگ و عجین شوند ونتایج مطلوبی بدس آورند.
درراستای چنین تفکری و با در نظرداشتن سیاستهای اساسی کشور در زمینه توسعه متعادل مناطق مختلف و اهمیتی که مطالعات جمعیتی در این زمینه دارد به بررسی جمعیت استان چهار محال بختیاری پرداخته شده است که علی الاصول باید یکی از مناطقی باشد که از اولویت خاصی برخوردار است.