انسان از آغاز شهر نشینی همواره سعی نموده کیفیت زندگی در محیط زیست خود را بهبود بخشد. این تلاشها در طیف وسیعی گسترده شده است. از نظریات تخیلی و خیال پردازانه «آرمانشهرها» توسط فلاسفه‘ دانشمندان و هنرمندان در سر تا سر تاریخ‘ تا فعالیتها و اقدامات عملی و یا عملکرد گرایانه دهه ها ی اخیر توسط متخصصین مختلف (نظیر پزشکان ‘ متخصصین محیط زیست‘ برنامه ریزان و غیره) ‘ لیکن انقلاب صنعتی‘ زمینه ای را بوجود آورد که انجام اقدامات فوق را در شهرهای معاصر به مراتب حساستر و حیاتی تر نمود. یکی از اقداماتی که در این زمینه موفقیت چشمگیری در دنیا کسب نمود پروژه «شهرهای سالم» است. مفهوم این ایده این است که شهر مکانی است که توانائیها و موقعیتهای انسان را شکل می دهد و علاوه بر آن هر شهر یک زندگی ‘ روح‘ حیات و حتی شخصیت خاص به خود را دارد . بنابراین باید هر شهر را در کلیت آن شناخته و به عنوان محل زندگی آن را شکل داد.
در این مقاله‘ بر اساس موفقیت پروژه شهر سالم در اروپا و سایر نقاط جهان‘ پیشنهاد می شود این ایده به عنوان وسیله موثر و جامعی به منظور ارتقاء سطح بهداشت و رفاه ساکنین شهرها و مالا ایجاد یک محیط با کیفیت مطلوب پایدار بطور جدی توسط مسئولین محلی در شهرهای جمهوری اسلامی ایران مورد استفاده قرار گیرد.
)