بررسی امکان استفاده از روش زمین شناسی برای مطالعات خاک در منابع طبیعی

نویسندگان

دانشگاه تهران

چکیده

تمامی طرح‌های منابع طبیعی بخصوص طرح‌های مرتع، آبخیز‌داری ومحیط زیست بدون مطالعه خاک، ناموفق، ناکارامد و محکوم به شکست می‌باشند. از جمله روش‌هایی که برای مطالعات خاک در منابع طبیعی متداول است روش زمین شناسی است. در این تحقیق از حوزه آبخیز طالقان، زیر حوزه حسنجون که در محدوده ´37 ?50 تا ´50 ?50 طول شرقی و ´7 ?36 تا ´20 ?36 عرض شمالی واقع شده و دارای تنوع زمین شناسی خوبی است انتخاب گردید. ابتدا نقشه واحدهای کاری روش زمین شناسی با بررسی‌های فتوژئولوژی و بازدیدهای صحرایی با استفاده از سامانه‌های اطلاعات جغرافیایی در مقیاس 1:20000 تهیه شد و سپس به حفر پروفیل در این واحدها اقدام شد و مقدار pH، EC ، درصد مواد آلی، درصد کربنات کلسیم، درصد سیلت، درصد رس و درصد شن تعیین گردید. نتایج حاصل ازآزمون‌های آماری که با استفاده از نرم افزارهای مناسب آماری و در سطح احتمال 5 درصد انجام گرفت نشان داد که پروفیل های موجود در واحدهای کاری مختلف زمین شناسی (پروفیل‌های موجود در سنگ های مختلف) با یکدیگر در اغلب فاکتورها اختلاف معنی‌داری دارند (بجز EC و درصد مواد آلی) و این نتیجه گویای این مطلب خواهد بود که برای مطالعات خاکشناسی، تقسیم بندی منطقه از لحاظ جنس سنگ امری کاملا ضروری است. سپس پروفیل های موجود در هر یک از واحدهای کاری (در یک سنگ معین) با یکدیگر مقایسه شدند و نتایج حاصل از آزمون‌های آماری نشان داد که واحدهای کاری روش زمین شناسی پلی‌گونهای همگنی نیستند و بجز pH، بقیه فاکتورها در یک جنس سنگ معین با یکدیگر اختلاف معنی‌داری دارند و با توجه به نتایج حاصله، برای مطالعات اجمالی و در مرحله شناسایی روش زمین شناسی می‌تواند مفید باشد. ولی در مطالعات معمول خاک شناسی در منابع طبیعی فقط می‌توان برای ارزیابی مقدار pH از روش زمین شناسی کمک گرفت و برای مطالعه سایر فاکتورها
نمی‌توان به روش زمین شناسی به تنهایی اکتفا کرد.

کلیدواژه‌ها