فعالیتهای تولید-توزیع-عرضه در قالب زنجیرة عرضه، بخش عمدهای از مسائل و مخاطرات محیط زیست را پدید آورده است، به گونهای که از یک سو فشارهای فراوانی بر محیط زیست از نظر مصرف منابع طبیعی وارد شده و از سویی دیگر به واسطة آلایندههای ناشی از مصرف، خسارات زیادی بر آن وارد شده است. از این رو به منظور حفاظت از محیط زیست، اقداماتی نظیر تدوین مجموعهای از استانداردها و قوانین در سطوح محلی، منطقهای، و بینالمللی انجام گرفته که بایستی در زنجیرة عرضه لحاظ شود. این الزامات چالشهای جدیدی را در مدیریت زنجیرة عرضه ایجاد کرده است که در نظر گرفتن آنها مبحث دیگری را با عنوان مدیریت محیط زیستی، گشوده است. این فضا زمینهای بالقوه برای به کارگیری فنون تحقیق در عملیات به عنوان یکی از ابزارهای کارامد تصمیمگیری فراهم کرده است. مقالة حاضر به تبیین کاربردهای تحقیق در عملیات در مدیریت محیط زیستی پرداخته و برای روشنی بیشتر مطلب، مصادیقی از کاربردهای آنها را در حل مسائل خرد و کلان مدیریت محیط زیست ارائه میکند. در سطح خرد به مدیریت آلایندهها، مدیریت بازیافت، و مدیریت پیشگیری و در سطح کلان به مسائل مدیریتی در سه سطح مسائل محلی، منطقهای، و بینالمللی پرداخته خواهد شد.