برای دستیابی به توسعه پایدار، حفاظت از منابع طبیعی شامل جنگلها و مراتع به عنوان بستر توسعه و زیر بنای برنامه های سازندگی از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در این راستا نیاز به تشکلها و ساختارهای سازمان یافته مردمی به عنوان مکمل برنامه های وسیع و گسترده دولت در امر حفاظت از منابع طبیعی به شدت احساس می شود تا با اتکاء به ارزشهای فرهنگی، اجتماعی و دینی حاکم بر جامعه و به دور از بوروکراسی های دست و پا گیر اداری بتواند انگیزه های والای حفاظت از منابع طبیعی را در بین اقشار مختلف جامعه شامل روستائیان، زنان، دتنشجویان، دانش آموزان، دانش آموختگان منابع طبیعی دانشگاهها و ... تقویت نموده و مشارکت آنان را به این امر خطیر جلب نماید. این تحقیق به منظور زمینه یابی امکان ساماندهی و تشکیل و راه اندازی تشکلهای مردمی حفاظت از منابع طبیعی با روش ارزش گذاری پرسشنامه ای همراه با آزمون آماری کاری اسکوایر در بخشی از استان مازندران به اجراء در آمد که برخی از نتایج آن به شرح ذیل می باشد:
62% پاسخگویان در سن 20 تا 40 سال و 84% پاسخگویسان مرد و 16% زن بوده اند. 58% پاسخگویان دارای تحصیلات دانشگاهی و همگی پاسخگویان با سواد بوده اند. 58% پاسخگویان به حداقل یک زبان خارجی آشنایی داشته و 40% پاسخگویان از کتب خارجی استفاده می نمایند و 12% به اینترنت و 32% به کامپیوتر دسترسی داشته اند. 8% پاسخگویان در گذشته در تشکلهای مردمی عضویت داشته اند که همگی از عضویت در این تشکلها رضایت داشته اند. 60% این تشکلها در زمینه حفظ منابع طبیعی و محیط زیست و 40% در زمینه اهداف خیریه فعالیت می کردند. 88% پاسخگویان علاقه مند به عضویت در تشکلهای مردمی جدید در زمینه حفظ منابع طبیعی هستند که از بین علاقه مندان 36% خواستار عضویت با مسئولیت، 40% خواستار عضویت بدون مسئولیت ولی فعال و 24% خواستار عضویت عادی می باشند. 42% پاسخگویان فعالیتهای آموزشی و ترویجی در زمینه راه اندازی این تشکلها را ناکافی می دانند. 78% پاسخگویان نقش این تشکلها را در جامعه بسیار حیاتی و اساسی و تاثیرگذار می دانند. 30% پاسخگویان سطح محلی، 20% سطح منطقه ای، 28% سطح ملی و 22% پاسخگویان سطح بین المللی را برای این تشکلها مناسب می دانند. در مجموع نتایج این تحقیق نشان می دهد که زمینه مناسب برای راه اندازی تشکلهای مردمی حفاظت از منابع طبیعی در جامعه وجود دارد.
)