برای کاهش اصطکاک و خنک کردن در صنایع فلز کاری از امولسیون روغن- آب (آب و صابون) استفاده می شود.پس از استفاده و تولید فاضلاب ناشی از کاربرد امولسیون امکان دفع مستقیم آن به محیط زیست به دلیل بالا بودن آلودگی آن وجود ندارد.شکست امولسیون و جداسازی روغن از آب باعث کاهش آلودگی فاز آبدار که حجم اصلی این فاضلاب را تشکیل می دهد شده و امکان تصفیه بیولوژیکی آن مهیا می گردد.تحقیقات حاضر نتایج بررسی تصفیه بیولوژیکی این فاز است.
آزمایشات در راکتور ناپیوسته و در دامنه 9/0 انجام شده است.براساس آزمایشات انجام شده پارامترهای ثابت نرخ رشد ویژه و نرخ تبدیل آلاینده ها به بیومس مشخص گردید.نتایج آزمایشات نشان داد که این فاضلاب قابلیت تجزیه بیولوژیکی داشته و راندمان آن حدود 90 درصد است.مدلسازی نتایج بدست آمده بیانگر تطابق مدل مونود با نتایج آزمایشات تجربی است.
)