@article { author = {آموزگار, محمد علی and آشنگرف, مراحم and ملکزاده, فریدون}, title = {-}, journal = {Journal of Environmental Studies}, volume = {33}, number = {41}, pages = {-}, year = {2007}, publisher = {دانشگاه تهران}, issn = {1025-8620}, eissn = {2345-6922}, doi = {}, abstract = {Halophilic microorganisms have important roles in bioremediation and transformation of the toxic metal compounds in polluted environments. Identification of toxic metal tolerant strains is the first step in applying them in bioremediation processes. In these investigations 90 strains of bacteria were isolated from various salty environments (soil, water and waste water) in Iran. Among them, moderately halophiles and halotolerants were 49 and 41 strains respectively. The resistance patterns, expressed as MIC, to the toxic oxyanion of K-tellurite at 34°C and 168 incubation period were determined( 0.1 up to 16mM), by using agar dilution method. Minimum Inhibitory Concentrations (MIC) of the CHW1 (salt tolerant) and the QW5, QW6 (halophilic), showed maximum resistance to K-tellurite (16, 10 and 12mM respectively). The impacts of salinity (1,5,10,15%w/v NaCl) and various concentrations of the selenooxyanions(5,10,20 ,25,50,75,100 mM) on the toxicity of the K-tellurite were determined. Tellurite MICs in QW5 and QW6 were highered but in the CHW1 was lowered when the NaCl concentrations were increased from 1% to 10%.When K-tellurite was used plus Na-Selenite, the results obtained showed that the MIC in the halophilic strains were increased significantly, whereas, it was decreased considerably in the salt tolerant strain.}, keywords = {halotolerants,K tellurite,moderately halophiles,selenite,toxic Oxyanions}, title_fa = {جداسازی باکتری‌های نمک دوست نسبی مقاوم به تلوریت از مناطق مختلف ایران و اثر شوری و نمک‌های سلنیوم بر روی این مقاومت}, abstract_fa = {میکروارگانیسم‌های نمک دوست نقش مهمی در تبدیل زیستی و یا پاکسازی زیستی ترکیبات سمی فلزی در محیط‌های طبیعی ایفاء می‌کنند و شناسایی سویه‌های تحمل‌پذیر به غلظت‌های بالای این ترکیبات مرحله نخست در استفاده از این میکروارگانسم‌ها در فرآیندهای پاکسازی زیستی است. در این راستا در یکسری آزمایش‌های غربالگری تعداد 90 سویه باکتریایی از محیط‌های مختلف (خاک‌های شور یا پرشور، آب‌های شور یا پرشور و پساب کارخانه‌ها) در ایران جدا گردید. در میان این سویه‌ها 49 سویه نمک دوست نسبی و 41 سویه تحمل‌کننده نمک بودند. مقاومت ذاتی این سویه‌ها نسبت به اکسی آنیون سمی پتاسیم تلوریت تعیین شد. میزان مقاومت این سویه‌ها بین 1/0 تا 16 میلی مولار بود. روش رقت در آگار برای تعیین تحمل‌پذیری این باکتری‌ها نسبت به آکسی آنیون سمی مورد استفاده قرار گرفت. حداقل غلظت مهار کننده رشد (MIC) برای این اکسی آنیون سمی در دمای 34 درجه سانتیگراد و زمان گرماگذاری 7 روز تعیین شد.براساس تعیین MIC، سویه CHW1 (تحمل‌کننده نمک) و دو سویه QW5 و QW6 (نمک دوست نسبی) بالاترین مقاومت را نسبت به پتاسیم تلوریت نشان دادند که به ترتیب 16، 10 و 12 میلی مولار بود.آثار شوری (w/v NaCl 1، 5، 10 و 15 درصد) و غلظت‌های مختلف نمک‌های سلنیوم (5، 10، 20، 25، 50، 75 و 100 میلی مولار) روی سمیت تلوریت تعیین شد. با افزایش غلظت نمک سدیم کلراید از 1 به 10 درصد، میزان MIC تلوریت در سویه‌های نمک دوست نسبی QW5 و QW6 افزایش یافت در حالی که در سویه تحمل‌کننده CHW1 میزان MIC کاهش یافت.هنگامی که پتاسیم تلوریت در ترکیب با سدیم سلنیت استفاده شد، در سویه‌های نمک دوست نسبی QW5 و QW6 میزان MIC تلوریت افزایش یافته در حالی که در سویه تحمل‌کننده CHW1 میزان MIC تلوریت به شدت کاهش پیدا کرد.}, keywords_fa = {آکسی آنیون,پاکسازی زیستی,تلوریت,سلنیت,نمک دوست}, url = {https://jes.ut.ac.ir/article_18352.html}, eprint = {https://jes.ut.ac.ir/article_18352_5e9d3a252b608e9f94c58e404875efe2.pdf} }